ชีวิตที่สองของฉันคนเดิม

**คำเตือน เนื้อเรื่องมีเนื้อหาที่พูดถึงโรคซึมเศร้า มีการทำร้ายตัวเอง ซึ่งอาจทำให้ผู้อ่านก่อเกิดความไม่สบายใจ สำหรับคนที่ไม่ไหวสามารถกดปิดไปได้เลยนะ**

เป็นไปได้ไหม ที่คนเราจะเริ่มต้นใหม่โดยที่ยังเป็นคนเดิม...โดยที่ไม่ต้องปรับเปลี่ยนอะไรในตนเอง

"ฉัน" คิดว่าตัวฉันในตอนนี้ดีมากพอแล้ว

ฉันพยายามมามากพอแล้ว

และฉันก็ไม่อยากจะทำอะไรเพื่อให้ที่แห่งนี้ยอมรับฉันด้วย

ฉันจะไม่สนใจว่าใครจะพูดยังไง

"ต่อจากนี้จะมีเพียงฉันคนเดิม ที่จะเริ่มต้นใหม่อีกครั้งนึง..." จบคำพูดที่ก้องกังวานในจิตใจของหญิงสาว

'มาริสา' ก็ก้าวขึ้นรถไฟเพื่อเดินทางมายังกรุงเทพฯ หลังจากที่เธอหาที่นั่งของตนเองได้เสร็จสรรพแล้ว หญิงสาวได้แต่มองภาพของบ้านเกิดตนเองที่ค่อยๆลับตาไปผ่านทางหน้าต่างรถไฟ

มันจบแล้วสินะ ชีวิตที่ย้อมไปด้วยคำดูถูกถากถาง ครอบครัวที่เลือกจะทำร้ายร่างกายแทนคำสั่งสอน คำพูดที่ดับฝันของเด็กตัวเล็กๆคนนึงลง การกดให้คนอื่นดำดิ่งลงสู่ห้วงนรก คงจะเป็นเรื่องที่ง่ายและดูสนุกสำหรับพวกเขา

แต่ก็ช่างเถอะ

เพราะในตอนนี้ฉันไม่ต้องทนอยู่กับมันแล้ว

ถึงแม้จะดรอปเรียนมานาน แต่ฉันคิดว่ามันยังไม่สายเกินไป ฉันยังอยากเรียนให้จบและมีชีวิตในสังคมที่ดีกว่านี้

ฉันหวังเป็นอย่างยิ่งว่าฉันจะไม่เปลี่ยนไป .

----มุมพุดคุย----

สวัสดี นักอ่านทุกคนนะคะ เราชื่อยู นะคะ นี่เป็นเรื่องแรกที่แต่งแนวดราม่าที่เกี่ยวกับโรคซึมเศร้า โดยเราไม่ได้เป็นผู้มีอาการซึมเศร้าหรือแพทย์ผู้เชี่ยวชาญแต่อย่างใด ข้อมูลที่เรานำมาแต่งเรื่องนี้อาจมีข้อบกพร่องตรงไหนสามารถแจ้งได้เสมอเลยนะคะ เราจะนำไปปรับปรุงแก้ไขแน่นอนค่ะ!! หลังจากนี้ก็ขอให้สนุกกับนิยายนะคะ^^